Suknia słońcem malowana

          Kłębią mi się w głowie szalone pomysły dotyczące nowych strojów dla mojej Carnaval, lecz marnie mi idzie ich realizacja. Skończyłam jednak suknię w promiennych, ostrych barwach i od razu panna się w niej prezentuje.

Suknia uszyta z cienkiego, lejącego materiału. Fason dość prosty, gdyż głównym atutem jest tu kolor i wzór.

Postanowiłam jednak nie ukrywać pięknych kształtów dziewczyny, stąd dość odważny i głęboki dekolt w szpic.

Dodatkowo z przodu rozcięcie, od czasu do czasu odkrywające kolanko mojej ślicznotki ;-)

Ostrzegam, że zdjęć jest sporo...

Carnaval to kokietka :-) Lubię patrzeć na jej uśmiechniętą buzię i wesołe oczy.
Zdecydowanie poprawiają mi humor.
Niewiele jest lalek, które wprost tryskają szczęściem!

Etap poważnych lalek o twarzach bez emocji mam za sobą i choć nadal bardzo je lubię, coraz częściej zdarza mi się spoglądać na ich radosne buzie!

Poza tym po dłuższej nieobecności przy półce z lalkami mam wrażenie, że większość dziewczyn boczy się na mnie, że je zaniedbuję...a Carnaval wprost przeciwnie - cieszy się z kolejnego spotkania!

Suknia powstawała w bólach (myślałam że się nie przyznam, ale co mi tam).
Uparłam się wykorzystać przód i ramiączka z cienkiej, damskiej bluzeczki i godziny trwało nim to wszystko upięłam.

Materiał strzępił się niewiarygodnie, więc nie ominęło mnie też opalanie :)))

Aby suknię można było swobodnie zakładać spięłam ją z tyłu gumką lalkową, doszytą do brzegów tkaniny. Szerokie ramiączka łączą się z tyłu na zatrzask a później doszyte są do spódnicy i sięgają samego dołu.

 

  

Mam nadzieję, że tą sesją sprawiłam Wam choć niewielką przyjemność :-)
Pozdrawiam Wszystkich serdecznie,