Delikatny róż

Oj, piękna jest ta dziewczyna, choć miewa kaprysy i bywa niezadowolona. Szczególnie wtedy, gdy nikt się nią nie zajmuje i nie jest w centrum zainteresowania. 

Aby jej poprawić humor zabrałam ją przed obiektyw... 

Też mam czasami chętkę na niezobowiązującą sesję, niezaplanowaną i bez konkretnego tematu przewodniego. 

Bohaterką tego posta jest oczywiście Claudette Holiday Barbie AA 2016 DGX99. 

Panna jest niezwykłej urody, o lekko naburmuszonej twarzy. Ma usta pociągnięte różową pomadką, które słabo eksponują się na zdjęciach, ale za to doskonale dopasowały się do koloru sukienki. 

Sukienka cieniusieńka, lejąca i zwiewna, otulająca jej zgrabne ciało...

Zapraszam do obejrzenia zdjęć 😊

 

 

Kardigan ozdobiony haftem

Tango. 

Dziewczyna o pięknej, delikatnej twarzy, której makijaż jest inny, niż u pozostałych lalek: subtelny, mglisty, jakby niedokończony. Zwłaszcza usta.

To bardzo ciekawa panna, choć uważam, że jest niedoceniona, przez co pomijana na portach fotograficznych.

Postanowiłam ją przypomnieć i zaprosić do sesji plenerowej. 

Pokazałam dziewczynie ubranko, które ma założyć i czekałam na jej reakcję. Była naprawdę ucieszona z propozycji. 

 

Oto efekty zdjęciowe 😉😊😋

Millicent i Baster

Szczerze  podziwiam kolekcjonerów lalek Barbie, którzy wymyślają coraz to nowe, wielce przemyślane sesje z udziałem kilku lalek, gustownie i tematycznie odzianych od stóp do głów, mnóstwa gadżetów, rowerów, mebelków, stoliczków, krzeseł itp. 

 

 

Oglądam te zdjęcia z wielką przyjemnością, to prawda, jednak sama nie potrafiłabym zmusić siebie i lalki do takiego perfekcyjnego inscenizowania planu zdjęciowego. Brak mi do tego cierpliwości i...owych drobiazgów, "robiących" klimat i tworzących te realistyczne scenki. 

Dobrze się czuję, kiedy biorę z sobą jedną, najwyżej dwie panny oraz ewentualnie psa, z którym dziewczyny uwielbiają spacerować😁😄

Tak też się stało podczas ostatniego spaceru...

 

Ciepły sweter dla Victorii

Zachwyt nad piękną, platynową dziewczyną wcale nie gaśnie. Wręcz przeciwnie! Jestem jej urodą więcej, niż zafascynowana! To jedna z piękniejszych Barbie, które udało się wydać producentowi.

Sweter, który dla niej wykonałam jest zrobiony na drutach. Chciałam, aby był ciepły, gruby i obszerny. Nie wiadomo, gdzie się w nim wybierze. 

Na razie prezentuje go w mieszkaniu oraz na spacerze w niedalekim parku Sikory.

 

Poncho z prawdziwej, owczej wełny

Udało mi się niedawno skończyć poncho, którego wykrój znalazłam w sieci. Proste w wykonaniu a dość wdzięczne i gustowne. 

Aby było ciepłe i miłe użyłam cienkiej, melanżowej wełny owczej. Nitka powstała z jasnego i czarnego runa, stąd jego kolor. 

Poncho robi się naprawdę przyjemnie. To prostokąt, o dość długiej jednej parze boków, otulający ciało modelki i odpowiednio doszyty z przodu. W tym przypadku drewniane koraliki są jedynie ozdobą a ubranko zakłada się przez głowę.

Po zszyciu całość "objechałam" szydełkiem, robiąc pikotki.

Na ramiona zarzuciła je Lina, gdy pewnego przedpołudnia wyszła z nami na przechadzkę...