Blog jest...

miejscem, gdzie poniekąd odsłaniamy cząstkę siebie. Piszemy przecież o tym, co nam się podoba, co jest dla nas ważne i na czym skupiamy swoją uwagę. 

Choć rozum podpowiada mi, że powinnam zróżnicować posty i pisać o różnych lalkach (bo przecież jest ich co niemiara!) jednak serce kusi, aby pisać o tym, co akurat "w duszy gra". 

Właściwie, dlaczego nie? Przecież to mnie teraz fascynuje i mobilizuje do rozwijania swojej pasji! No, a jak wiecie, bez pasji ani rusz!  

Nie, nie pomalowałam kolejnej główki mojej bjd r. Nie miałam na to czasu. Uległam jednak pokusie i uszyłam drugą, tym razem różową, sukienkę dla mojej Little Owl. 

Panna ją założyła i czekała na sesję. Przyznam, że dość długo...

Po całym tygodniu zrywania się do pracy przed brzaskiem, wątpiłam w gotowość wyruszenia na spacer w niedzielę tak wczesną porą. Udało się jednak wstać i wyruszyć na spacer przed prażącym słonkiem i upałem. 

Zabrałam też z sobą Little Owl, tym razem w jasnej peruce. 

Muszę przyznać, że bardzo mi się w niej podoba i ciągle zerkam w jej stronę, kiedy siedzi przy mnie na biurku... :)))

Wracając do ubranka... Sukieneczka jest bardzo delikatna i ma śliczny, jasno różowy odcień. To oczywiście zasługa apaszki z SH 😁. Tak samo, jak poprzednia kiecunia, zapinana jest na plecach na haftki. Eteryczna uroda dziewczyny przywiodła mi na myśl rusałkę (ach, jak mi brak baśni i bajek!) 

Przedzierając sie przez zarośla, pokonując spory spad, rosę, błotko i pokrzywy, posadziłam ją na kamieniu nad strumieniem...

Kawałek dalej, w szerszym miejscu, tafla wody wyglądała jak lustro! 

Robiąc zdjęcia i ustawiając pannę cieszyłam się z faktu, że tymi samymi ścieżkami nikt nie spaceruje, aż tu nagle w kadrze pojawił się czarno-biały pies! 

Jednak właścicielka szybko przywołała go do siebie i nie zdążył nawet obwąchać dziwnego "stworzenia".

Udało mi się zrobić kilkanaście zdjęć a w powrotnej drodze niezdarnie potknęłam się o wystającą gałąź i walnęłam o glebę, brudząc kolana i łokcie, jednak pakunek z lalką trzymając nienaruszony w górze💪😂

Doprowadziłam się do porządku, ale przeszła mi ochota na dalsze fotografowanie...

Nie poprzestałam jednak na plenerowej sesji i szybko ustawiłam blondyneczkę do zdjęć w domowym "atelier".

Zaprosiłyśmy też do pozowania Peewit. Panna o ciemniejszej karnacji jest mniej sztywna od Little Owl i czeka mnie kolejne naciąganie i wymiana gumek.

Kilka tygodni temu odważyłam się już na tę czynność, ale stwierdziłam, że gumki są jednak za cienkie i za słabe i rozglądam się teraz za grubszymi...

Udało mi się poskładać Peewit "do kupy", ale wymaga jeszcze pracy :)))

Little Owl i Peewit pozdrawiają Was serdecznie. Cieszą się, na równi ze mną, że udało Wam się dotrwać do końca mojej opowieści i przemyśleń 😊. 

Kolejnym razem z pewnością pokażę inną lalkę... Jaką? Ano, zobaczymy w następnym poście, do obejrzenia którego już Wszystkich zapraszam 💛💗💚