wtorek, 17 września 2019

Bogactwo Błękitnego Nieba



Niebo wzbogaciło się o kolejną, wspaniałą Osobę. Moją Mamę.
Serce pełne jest wspomnień o Niej i o Tacie, których Dobry Los wybrał na moich Rodziców.
Jestem Mu za to ogromnie wdzięczna.







Czas pędzi nieubłaganie. Nie czeka na nas.

To my za nim biegniemy.

Staramy się nadążyć, tylko czy starczy nam sił?

A może wystarczy po prostu ... żyć?












Kochani, jestem Wam bardzo wdzięczna za słowa współczucia i otuchy, pozostawione pod poprzednim postem. Choć nie odpisywałam na komentarze indywidualnie to zapewniam, że były dla mnie bardzo cenne i budujące. Jeszcze raz ogromnie Wam dziękuję...



30 komentarzy:

  1. Olu jestem z Tobą <3
    Piękny wpis zrobiłaś <3

    OdpowiedzUsuń
  2. Wspaniały wpis, a i lalka z bardzo wymownym spojrzeniem. Olu tulę serdecznie.

    OdpowiedzUsuń
  3. Tam już nie ma smutku, ani cierpienia tylko radosne oczekiwanie na dzień spotkania. A my tu żyć musimy dalej i pięknie pamiętać. Śliczny wpis zrobiłaś. pozdrawiam serdecznie ♥

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Masz rację, Tereniu. Tak trzeba o tym myśleć :-)
      Pozdrawiam i dziękuję.

      Usuń
  4. Piękny wpis, choć smutny. Lalka jak żywa, wspaniale odziana i w cudownych okolicznościach przyrody. Pięknie, jesiennie :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję Ci bardzo, Lunarh i ślę pozdrowienia :-)

      Usuń
  5. Tak mi się smutno zrobilo.. piękny wpis i bardzo prawdziwy
    Sesja cudowna! :*

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Miło mi czytając te słowa... dziękuję, Nino85 :-)

      Usuń
  6. Sesja pełna ciepła, zadumy i wyczuwalnych wspomnień :o)
    Olu, jesteśmy z Tobą :o*

    OdpowiedzUsuń
  7. Przykrych chwil w życiu niestety nie unikniemy. Musimy jednak być silni.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zdecydowanie tak, dziękuję za wsparcie, Nano :-)

      Usuń
  8. Czas nieubłaganie biegnie, ale żyć musimy dalej. Ja wciąż nie pogodziłam się z odejściem Mojej Mamy mimo, że już ponad 6 lat nie ma Jej z nami. I wcale nie wierzę w to, że "czas leczy rany". Na tęsknotę za Mamą nie ma lekarstwa. I najgorsza jest ta świadomość, że już nigdy się do Niej nie przytulę, nie zobaczę ...
    Życzę Ci siły z całego serca.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Piękne i prawdziwe słowa... dziękuję i pozdrawiam, Małgosiu.

      Usuń
  9. Śliczna sesja, choć tak smutne okoliczności. Ściskam Cię bardzo, bardzo mocno!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Smutek jest wpleciony w życie... oby go jednak było jak najmniej.
      Dzięki za odwiedziny i miłe słowa.

      Usuń
  10. Piękna lalczyna kreacja. Przytulam...

    OdpowiedzUsuń
  11. Przeszłam przez to już jakiś czas temu. Tęsknota czasem daje się ostro we znaki. Wyrazy współczucia.

    OdpowiedzUsuń
  12. Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń
  13. First of all, Olla, I am so happy to see that you have come back to post on your blog. Given the context of everything that has happened, I think you chose just the right doll (dressed beautifully, I might add), and just the right place to photograph here. Your mother will live on from deep within yourself. There will be difficult days, but know that she will always be there for you, but from another point in the universe. I, for one, am happy you are turning back to your beautiful dolls to help you through such a sensitive time. Big hugs, April

    OdpowiedzUsuń
  14. Piękna, nastrojowa sesja.
    Jestem z Tobą, Olu.

    OdpowiedzUsuń
  15. jesteśmy drobinką w witrażu istnienia -
    różnych barw i kształtów ale tak ważni,
    choć nie potrafiący pojąć wszystkiego
    z uwagi na brak dystansu do zdarzeń,
    osób, emocji - i choć to one są światłem
    przenikającym nasze dni - dopiero oddalenie
    pozwala naprawdę poznać ulotną ich wartość...

    OdpowiedzUsuń
  16. Piękna lalka, świetnie ubrana, cudne zdjęcia <3

    OdpowiedzUsuń
  17. Bardzo współczuję. Sesja tchnie taką ciepłą nostalgią, jakby ogrzewało ją całe mnóstwo dobrych wspomnień.

    OdpowiedzUsuń
  18. Bardzo się cieszę, że tu wróciłaś.
    I to jeszcze z taką nostalgiczną sesją. Pierwsze zdjęcie tej ślicznej panny jest po prostu przepełnione tęsknotą.
    Cudne zdjęcia.

    OdpowiedzUsuń
  19. Piękne zdiecja jestem pod wrażeniem. Ciężko się przeżywa chwilę po utracie najbliższych. Myślami jestem z Tobą. Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń